1279 - Klonowa zwana Zdunajewicami otrzymuje, na prośbę ówczesnego sołtysa Stanisława Sowka, od Leszka Czarnego przywilej lokacyjny na prawie niemieckim.
1498 - Ze źródeł dowiadujemy się, że w tym czasie dzierżawcą ziem klonowskich jest starosta sieradzki Maciej Głowacki.
XVI w. - W tym wieku dokonuje się szybki rozwój gospodarki folwarczno – pańszczyźnianej, kosztem chłopa. Sytuacja ta trwa przez 300 lat.
1504 - Źródła z tego roku podają, że kolejnym dzierżawcą starosta sieradzki Jan Zaręba z Kalinowy.
23 XII 1529 - W dniu tym zostaje wydany wyrok przez króla Zygmunta I na dzierżawcę klonowskiego nakazujący mu zaprzestania zmuszania chłopów klonowskich do nadzwyczajnych robocizn i danin.
1564 - Z źródeł dowiadujemy się, że w tym okresie wznoszą się zabudowania dworskie i folwarczne.
1568 - Z przeprowadzonej lustracji dowiadujemy się, że dwór i folwark zbudowano na terenie dawnego wójtostwa dzierżawionego przez Stanisława Tarnowskiego (wojewodę sandomierskiego).
1578 - 1661 - Okres, w którym walka chłopów z dzierżawcami klonowskimi o swoje prawa przybierała najostrzejsze formy.
4 III 1578 - List napominalny króla Stefana Batorego do dzierżawcy Stanisława Tarnowskiego polecający zaniechanie ucisku chłopów klonowskich i brąszewickich.
2 VIII 1578 - Dodatkowo zostaje wydany dekret sądu referendarskiego określający pańszczyznę na 3 dni w tygodniu, a nie 4 tak jak chciał starosta.
1588 - Skarga braci Ostrowskich przeciwko dzierżawcy wsi królewskich Klonowej i Brąszewic z powodu niewymierzenia sprawiedliwości w związku z zabiciem ich brata przez poddanego z Brąszewic. Sprawa oparła się o Trybunał Piotrkowski.
XVII w. - Występuje ostra walka chłopów klonowskich z Zygmuntem Denhofem – starostą klonowskim oraz jego poddzierżawcą szlachcicem Janem Urbańskim. Wiemy także, że na początku drugiej połowy tego wieku dzierżawcą Klonowej jest Stanisław Mączyński, który jest niemniej okrutny i bezwzględny w swym postępowaniu w stosunku do chłopów. Wiemy także, że młynarze klonowscy wyznaczają swojego pełnomocnika do sądu referendarskiego, jest nim młynarz Maciej Kaszaja.
1616 - Źródła podają, że w tym roku we wsi było 14 młynów, 8 ogrodników, 10 rzemieślników i 40 kmieci.
27 II 1617 - W źródłach odnotowujemy protest młynarzy klonowskich (Bartłomieja Kasia, Macieja Smuga, Piotra Gabrysia) wniesiony do grodu sieradzkiego przeciwko Marcinowi Zarembie, staroście grabowskiemu o to, że nasłał ludzi do mieszkań młynarzy, pojmał i więził ich w Kaliszu chcąc w ten sposób wymusić na nich fałszywe zeznania, że od dawna należeli do starostwa grabowskiego.
6 V i 24 V 1650 - Zostają wydane dwa dekrety przez sąd referendarski (dekrety te nie są przychylne dla młymarzy kierujących walką chłopów klonowskich).
24 XI 1651 - Chłopi otrzymują glejt bezpieczeństwa wydany przez króla i biorący ich w opiekę przed Janem Urbańskim dzierżawcą klonowskim i jego dozorcami.
15 I 1652 - Zostaje wydany dekret sądu referendarskiego przeciwko staroście Zygmuntowi Denhofowi i dzierżawcy Janowi Urbańskiemu, mówiący o tym, że przymuszają poddanych do 4 dni robocizny w tygodniu na folwarku.
11 VIII 1661 - Zostaje wyznaczony sąd komisarski. Dalsze losy tej sprawy są nieznane.
XVIII w. - W tym wieku nastąpiła największa dewastacja starostwa klonowskiego. Obok wsi Klonowej i Braszewic wymienia się także Godynice, Leliwę, Lipicze, Kuźnicę Zagrzebską i Błońską.
1701 - 1720 - W tych latach stacjonują w Klonowej wojska szwedzkie, saskie i moskiewskie, które dokonują rabieży dóbr starostwa klonowskiego. Występuje również w tym czasie na terenie Klonowej epidemia cholery.
1725 - Źródła z tego roku podają, że po najazdach obcych wojsk i epidemii we wsi jest tylko 5 chałup i jedna karczma.
1736 - Z przeprowadzonej wizji wynika, że po śmierci Kazimierza Mączyńskiego (prawdopodobnie syn Stanisława), starosty klonowskiego zabudowania folwarczne w Klonowej są zruinowane.
8 VII 1737 - Starostwo klonowskie przechodzi w ręce Macieja Szymanowskiego – starosty wyszogrodzkiego. Jednocześnie walki chłopów ze starostą przybierają na sile.
19 IX 1744 - Kolejnym starostą Klonowej zostaje syn Macieja, Melchior Szymanowski. Wówczas zaczyna się walka chłopów z ówczesnym starostą trwająca ponad 30 lat, która znalazła swój wyraz w setkach sporządzonych dokumentów.
1748 - Zostaje złożona skarga chłopów na starostę Melchiora Szymanowskiego złożona przed sądem królewskim.
1749 - Król wyznacza komisję dla zbadania sprawy na miejscu. Z powodu nie sprowadzenia przez Szymanowskiego geometrów, komisja nie mogła rozstrzygnąć sporu, stwierdziła jednak, że młynarz Ciałek zmarł na skutek pobicia z polecenia Szymanowskiego.
1750 - Powołano nową komisję.
1753 - Wydano dekret tymczasowy sądu referendarskiego polecający wydalić ekonoma znęcającego się chłopami.
1755 - W Klonowej zbudowano kościół zwany kaplicą.
1759 - Zapada wyrok sądu referendarskiego polecający staroście zwrot nadebranych czynszów, kosztów procesowych i wynagrodzenia pobitego chłopa Żurawskiego pod groźbą utraty łaski królewskiej. Starosta niepodporządkowuje się wyrokowi.
1762 - Zapada nowy dekret referendarski nakazujący staroście zwrot nadebranych czynszów (4.000 zł) pod groźbą utraty starostwa. Starosta, nie zważając na wyrok, nadal zmusza chłopów do nadmiernych powinności a opornych bije (w 1764 r. pobił Adama Kiełbasę a geometrę Walentego Szymborskiego wypędził, gdy ten zjechał przeprowadzić pomiar wsi ; w 1774 r. zabił chłopa Wawrzyńca Kawę).
1777 - Zostaje sporządzony dekret sądu komisarskiego, w którym wymienia się wszystkie krzywdy chłopów klonowskich (uciążliwe i nadmierne powinności, pobicie Wawrzyńca Kawy, śmierć Kazimierza Trzeciaka na skutek wymierzonych mu plag), podaje się ich katów – dozorców klonowskich (Franciszka Pietrzykowskiego, Jana Dranowskiego, Józefa Bulińskiego i Andrzeja Sapałę) skazując ich na karę śmierci, a przede wszystkim zażądano wówczas pozbawienia Szymanowskiego starostwa klonowskiego. Sprawa toczy się jeszcze przez 4 lata.
1779 - Ze względu na dużą ilość różnego rodzaju dokumentów dotyczących sprawy klonowskich chłopów w sądzie referendarskim zostaje wydany sumariusz ważniejszych dokumentów.
9 V 1781 - Sąd referendarski wydaje dekret, ostatecznie kończący 30-letnią walkę chłopów klonowskich z starostą Melchiorem Szymanowskim, dekret pozbawia go starostwa i nakazuje wydalić dozorców, jednocześnie przekazuje starostwo małżonce Melchiora – Bogumile z Nieborskich Szymanowskiej, która w  tym roku buduje dwór drewniany i folwark na Górce Klonowskiej.
XIX w. - Dalsze losy wsi Klonowa do połowy XIX w., ze względu na niezachowanie się materiałów źródłowych, są słabo znane. Wiadomo tylko, że starostwo klonowskie weszło w skład ekonomii rządowej, której Klonowa stała się siedzibą. Wiadomo także, że mieściły się tu dwie farbiarnie i drukarnia tkanin (prawdopodobnie powstały one w 1868r.) należące najpierw do Marcina Rychtera później do Stanisława Bijaka i na koniec do Tadeusza Wajchta do 1955r.
26 II 1863 - Dochodzi do walk oddziału powstańczego pod dowództwem Józefa Oksińskiego z Kozakami. Walki miały miejsce na terenach położonych pomiędzy Klonową a Kuźnicą Grabowska.
1868 - Na mocy ukazu marcowego podzielona zostaje ziemia kościelna pomiędzy 14 żołnierzy wysłużonych w wojsku rosyjskim, byli to Polacy pochodzący z powiatu tureckiego, sieradzkiego i wieluńskiego.
1870 – 1914 - Wzmożona emigracja do Niemiec w celach zarobkowych.
1883 - Ze źródeł odnotowujemy, że w Klonowej istniała huta szkła, której właścicielem był Luterbach.
1894 - Zostaje wykonana dokładna mapa Klonowej i okolic przez mierniczego Dimitrowicza.
10 VIII 1899 - Doszczętnie płonie huta szkła, zostaje ona zlikwidowana.
1905 - W Klonowej pojawiły się pierwsze murowane budynki.
1908 - W Klonowej zamieszkał pierwszy stolarz posiadający kwalifikacje rzemieślnicze – p. M. Rawicki.
1909 - Za staraniem ks. Apoloniusza Kukowskiego w Klonowej wybudowano kościół, który jest wizytówką Klonowej do dziś. Fundusze na budowę pochodziły od wiernych.
1912 - Z inicjatywy ks. Józefa Dalaka (ur. 1884r.) powołana zostaje Ochotnicza Straż Pożarna oraz założone zostaje Kółko Rolnicze. W Klonowej w tym roku istniały już dwie szkoły jednoklasowe: męska i żeńska.
1913 - Powstaje przy OSP, z inicjatywy ks. Józefa Dalaka, Amatorskie Koło Teatralne.
1915 - Odnotowujemy, że w Klonowej było 10 sklepów spożywczych, masarnia, piwiarnia, restauracja i wytwórnia cukierków.
1916 – 1918 - Z inicjatywy ks. Józefa Dalaka wybudowano remizę strażacką oraz mleczarnię
1918 – 1939 - Wzmożona emigracja do Belgii i Francji w celach zarobkowych.
1919 - Istnieje w Klonowej 6-cio klasowa szkoła powszechna.
1923 - Zostaje przeprowadzona częściowa parcelacja Górki Klonowskiej.
1924 - Powołano do życia orkiestrę dętą.
1930 - We wsi Kiełbasy rusza tartak parowy p. Kwiatkowkiego.
1936 - Ks. Józef Dalak opuszcza Klonowę.
13 XII 1939 - Zostaje spalony budynek szkoły, grono pedagogiczne wysiedlone do Nowego Sącza, a na miejscu zostaje p. Helena Zabłocka, która prowadzi nauczanie tajne.
1945 - W tym roku zostaje reaktywowana szkoła.
1950 - Rozpoczęto budowę szkoły, kierownikiem budowy zostaje p. Franciszek Leśnik.

Źródło: Prace i materiały muzeum archeologicznego i etnograficznego w Łodzi Klonowa i okolice pow. Sieradz - Łódź 1960